Het is heel makkelijk. Een powerpoint presentatie maken. Maar een powerpoint presentatie is ook heel makkelijk in te zetten in een les. Eigenlijk krijg je dan een interactieve presentatie, waarin filmpjes en afbeeldingen zitten. Zo is een les erg aantrekkelijk om naar te kijken en luisteren. 

Hier onder kun je mijn lesje downloaden die ik gemaakt heb over de belangrijkste steden uit Brabant. Daarin zit een filmpje en een liedje over de stad er bij. Door middel van op het vlaggetje te klikken ga je naar de stad. Om muziek te luisteren klik je op het geluidshoorntje.

Voor onze ideale school in de 21st century hebben wij een stopmotion filmpje gemaakt. Stopmotion is een ideale filmtechniek waarbij kinderen makkelijk zelf een filmpje kunnen maken. Frame voor frame maken de kinderen een foto van de acties die een poppetje of mens maakt. Als uiteindelijk de foto's achter elkaar zijn gezet, krijg je een leuk filmpje. Samen met geluid is het resultaat vaak leuk om te zien. Hieronder is het resultaat te zien van het filmpje dat ik samen met Ralph Gijsbrechts(Blog, Twitter) en Bart van Eeuwijk(Blog, Twitter) heb gemaakt. Kijk en geniet van het resultaat van onze ideale 21st century school.

Vrijdag 15 juni was het dan zover. De voortgezet onderwijs leerlingen gingen de lessen geven aan kinderen van de Margrietschool uit Tiel. Ik als Pabo student, ging mee om te kijken en helpen met de lessen. Met mijn paar jaar leservaring was het de bedoeling dat ik het didactische gedeelte goed uit had gediept en aan de leerlingen verteld had. Als het moest kon ik ook natuurlijk ingrijpen tijdens de les. Met de kennis die de voortgezet onderwijs leerlingen hadden zat het goed, dus daar heeft het niet aan gelegen.

De groepen waar de lessen aan werden gegeven waren: groep 1/2, groep 3/4 en groep 5/6. De leerlingen hadden een aantal proefjes voorbereid: Statische energie met blikjes, statische energie met peper en zout, een schakeling maken, magnetisme en statische energie op een pvc pijp met water. In de klas werden een aantal tafels ingedeeld, zodat er een roulatiesysteem in de klas werd gecreëerd. Per klas hadden de leerlingen de moeilijkheidsgraad moeilijker gemaakt. Groep 1/2 was vooral ervaren en kijken, terwijl groep 5/6 had een werkblad dat zij zelf in moesten vullen. Hiermee ervaren zij hetzelfde maar dan op een moeilijkere manier.

De eerste groep waren de kleuters. Een groep kinderen dat erg in de fase is dat ze alles nieuwsgierig vinden in hun leefwereld. Deze kinderen willen alles ervaren. Het leuke hier aan is dat je de kinderen zelf kunt laten ervaren wat het doet. Bij dit proces kun je ze wel sturen, maar het meeste moeten ze toch zelf ondervinden. De kleuters waren erg enthousiast over de lessen. Ze wisten eigenlijk nog niks en dat maakt het leuk. Bij elke proef stonden ze versteld wat er allemaal mogelijk was. Elektriciteit is een leuk en belangrijk aspect in onze maatschappij. Dat is ook iets wat wij de kinderen willen meegeven. Bij het evalueren konden sommige goed vertellen wat ze wel en niet leuk vonden. Ook wat ze hadden geleerd. Dit nemen wij mee in de evaluatie.

Daarna kwam groep 3/4. Een groep dat ook erg dingen wilt ervaren. Deze kinderen hadden echter al wel wat kennis over elektriciteit. Ze konden vertellen hoe het werkte en wat je er mee kon doen allemaal. Sommigen konden al makkelijk vertellen wat een magneet inhield en wat het nut daar van is. De proeven met statische energie en een schakeling maken waren proeven die hier erg er uit kwamen. De kinderen stonden versteld van het idee wat statische energie allemaal kon creëren. Na de evaluatie konden zij nog meer vertellen over techniek en elektriciteit. Hierdoor hadden wij het idee dat wij het doel wel bereikt hadden.

Als laatste was groep 5/6 aan de beurt. Bij de inleiding en klassengesprek was al op te maken dat zij al er veel van dit onderwerp af wisten. Natuurlijk zijn er een aantal die er boven uit komen maar over het algemeen hadden de voortgezet onderwijs leerlingen het goed ingeschat. Bij deze kinderen kwamen wij in de middag. En het was nog eens vrijdag. Dit was aan de kinderen goed te merken. Echt een vrijdagmiddag waar zij naar het weekend snakte. Daardoor waren zij wat aan de drukke kant. Van de andere kant waren ze erg enthousiast en dat is natuurlijk goed. Deze kinderen konden zelf ervaren en vragen maken via het werkblad. Sommige werkbladen werkten met een stappenplan. Aan het eind van de rit hadden wij de ballonnen niet meer nodig, dus mochten de kinderen ze kapot trappen. Dit was natuurlijk het hoogtepunt van de dag.

De conclusie die ik kan trekken uit de dag is dat het een geslaagde dag is geweest. Zowel voor de kinderen als voor de voortgezet onderwijs leerlingen. Deze hebben natuurlijk 0% ervaring met les geven maar hebben dit erg goed ingevuld. Dit heb ik ook tegen ze verteld bij onze korte evaluatie. Ook vonden zij het leuker dan ze hadden verwacht en zij concludeerden ook dat de kinderen het erg leuk vonden. Ik ben erg tevreden over deze dag. Als scholen de mogelijkheid hebben om dit soort projecten te volgen of in school kunnen krijgen, raad ik ze dat ten zeerste aan.

Bij mijn stage Onderwijs helpt Onderwijs(OhO) is er al een goede start gemaakt en een lijn getrokken naar de lessen die de middelbare scholieren gaan geven. Deze lessen gaan over Techniek, waarbij elektriciteit centraal staat. Bij OhO helpen verschillende vertakkingen van het onderwijs(van Universiteit tot middelbare school) elkaar om tot een les te komen voor basisscholieren. Waarom techniek? Steeds meer kinderen kiezen niet voor techniek. Daardoor is deze sector aan het uitsterven. Techniek is juist een heel interessante sector. Daarom is het doel van OhO kinderen op de basisschool alvast kennis te laten maken met techniek. Dit concept is al in werking gesteld in de regio's Rivierenland en 's-Hertogenbosch.

Momenteel help ik als Pabo student bij een techniekles bij kinderen van het Lingecollege uit Tiel. Deze middelbare scholieren gaan een les geven over elektriciteit aan basisschool kinderen. Mijn rol als Pabo student is om mee te helpen met het opzetten van een les en didactisch aan te vullen. De middelbare scholieren zelf bedenken wat zij in de les willen vertellen.

Woensdag 6 juni is de fase bereikt waarin de scholieren een lesvoorbereidingsformulier in gaan vullen. De les staat en de opzet van de les wordt in kaart gebracht. Woensdag 13 juni gaan ze een proefles draaien en vrijdag 15 juni worden de lessen uitgevoerd op de basisschool.

Op de website van ICT in onderwijs Nieuws(www.ictnieuws.nl) vond ik een artikel over het serieus gamen. Hierbij wordt aangehaald dat sommige games in het onderwijs goed kunnen worden ingezet in het onderwijs.

Geciteerd uit het artikel:
Voor de inzet van games in het onderwijs is de techniek een gegeven. Maar het gaat niet om die techniek, maar om de manier waarop die wordt ingezet. De docent die een game als leermiddel kiest is de sturende factor. Spelen is leuk, maar ook leerlingen willen leren, leer-efficiëntie moet goed in de gaten worden gehouden. Onderwijs is voor leerlingen geen spelletje, daarom zal een serious game pas serieus zijn als het leerdoel zo snel mogelijk wordt gehaald.

Ik ben het daar wel mee eens. Een game is voor kinderen leuk om te spelen. Sommige games zijn zo gemaakt dat het kind er nog van leert en goed moet nadenken. Een voorbeeld hier van is bijvoorbeeld 'De Sims'. Een leuk spel waarbij je een gezin speelt dat in de stad woont. In de eerste versie van 'De Sims' was het de bedoeling dat je met je eigen gezin carrière maakt en steeds meer vrienden maakt. Deze vrienden kun je uitnodigen door middel van de telefoon. Hoe meer geld je hebt, des te groter je, je eigen huis kunt maken natuurlijk. Net zoals in het echte leven. De Sims kwam echter met steeds meer uitbreidingen. Had je bij de Sims 1 alleen de mogelijkheid om in je eigen huis te staan, bij De Sims 2 kon je al door de stad lopen. Zo kon je mensen ontmoeten. Ook was je gezien er soms aan toe om er op uit te gaan. Hoe langer je in huis blijft des te depressiever je poppetje werd. Deze situatie zie je natuurlijk in het echt ook terug. Later kwamen veel meer uitbreidingen waarbij je het echte leven naspeelt. Een leuk spel waar een gedachten achter zit. De speler moet het gezin in leven houden door middel van het echte leven.

Serious games
Als je van entertainment games al zoveel kunt leren, moet dat
bij serious games in het bijzonder gelden. De makers van deze
spellen hebben er immers bewust leerdoelen in verwerkt. Dat
kan gaan van het oefenen van de tafels van 1 tot en met 10 in
een puzzel tot het leren werken met een machine door
opdrachten te vervullen met de 3D-evenknie van het apparaat
in een virtuele omgeving. Slimme programmeurs vertalen
complexe problematiek uit het ‘echte’ leven naar de gameomgeving.
Door een verkeerde aankoop te doen in een economiespel,
zie je de waarde van je aandelen direct kelderen. En
die van je tegenstander omhoog schieten!
(Bron: Mijland, E., 2009, Van gamen leer ik meer dan van school, COS, jaargang 27 nummer 3 2009)


De games zijn te verdelen in verschillende genres. Geciteerd uit het artikel:

1. Platformgames, hier ga je al klimmend en springend naar een ander spelniveau (level).
2. Shooters, al schietend baan je je als speler een weg door een vijandige wereld.
3. Adventures, al puzzelend beweegt de hoofdpersoon zich door diverse werelden.
4. Strategie, zijn spelen waar je de wereld verovert of een ontwikkeling probeert te maken.
5. Rollenspellen, als speler neem je de gedaante van een persoon (avatar) aan die in een bepaalde wereld een rol heeft.
6. Racespellen, hierbij krijgt de speler controle over een voorwerp dat een bepaalde weg moet afleggen
7. Actiespelen, zijn vaak een combinatie van de hierboven genoemde. Vaak nemen een paar personen het al schietend, rennend, puzzelend op tegen een vijand.
8. Instructiegames, hiermee wordt de speler aangezet tot handelen, meestal zijn dat sportieve verrichtingen.

Het ligt er natuurlijk aan wat voor soort spel je de kinderen laat spelen. Ga je voor alleen shooters(2), is het mogelijk dat kinderen door draven in hun fantasie. Bij shooters wordt meestal gedacht aan de spellen zoals Call of Duty. Deze spellen zijn natuurlijk voor 18+. Sommige kinderen krijgen hier andere bedoelingen mee dan het eigenlijk is. Sommige kunnen fantasie niet met de realiteit onderscheiden. Daarom is het ook belangrijk de kinderen mee te geven met wat voor games ze in aanraking komen.

Bij volwassenen is het natuurlijk ook zo dat ze via een game soms iets spelen. Denk daarbij aan een vliegsimulator of een autosimulator. Soms mogen mensen alleen eerst hier in hun kunsten laten zien voordat ze het in het echt mogen spelen. Dit is ook een voorbeeld van een game. Zouden kinderen dan ook niet via een game iets leren?

Ik denk dat het goed is om soms iets van een game in te zetten bij het spelen. Zoals het artikel ook al zegt moet je wel onderscheid maken met wat voor games. Een game zoals Call of Duty of Hitman kan natuurlijk niet. Een spel zoals De Sims of Age of Empires(geschiedenis spel) is natuurlijk makkelijker in te zetten. Maar moet je wel daarbij je doel van te voren voorstellen. Soms is het ook leuk om een game te spelen in de klas. Denk daarbij ook aan de Wii. De game Wii fit is een goede manier om kinderen in beweging te houden. Sommige kinderen zitten tegenwoordig te vaak achter de computer waardoor beweging niet meer vanzelfsprekend is. Een Wii is makkelijk aan te sluiten op het digibord. Daardoor is het makkelijk te zien voor kinderen en houd je het leuk.

Ik ben nog steeds van mening dat het af en toe wel leuk is om een game te spelen in de klas. Zoals al vaker beschreven is het wel van belang welk game je speelt. Je stimuleert de kinderen en ze leren er ook van. Zelf denk ik aan de volgende games die in gezet kunnen worden: Age of Empires, Sim City, The Sims, Fifa(oog-hand coördinatie en voetbal+regels), een simulator(Auto, vliegtuig), Pro Cycling Manager en Wii Fit. Ben ik nog wat vergeten, hoor ik graag van jullie wat er nog meer zijn. Ook hoor ik graag wat jullie mening is over dit onderwerp. Wel of niet inzetten in de klas?

Het volledige artikel is hier te vinden: http://www.ictnieuws.nl/platform_detail.php?ID=90

In het artikel staan overigens leuke tips voor online games en platforms om zelf games te maken.

Voordat Tessa van Zadelhoff bij ons in de klas kwam hadden wij al het één en ander gehoord over haar via Bernolf. Tessa is een leerkracht op basisschool de Kleine Beer in Berlicum. Voor haar klas heeft zij een Twitter account aangemaakt @warempel. In de klas gebruikt ze dit Twitter account voor de klas om deze in te zetten bij lessen OJW.

Hoe gebeurt dit?
Tessa is een soort reisbureau gestart met haar klas. Mensen kunnen via de Twitter account van haar klas een hele reis navragen. Hierbij geven zij aan: waar zij naartoe willen, wat voor soort reis het is, hoe ze er naartoe willen enz. De kinderen gaan aan de hand van deze informatie de best mogelijke vakantie samenstellen voor deze mensen. De kinderen gaan dan op zoek naar accommodaties, wat er te doen is in de stad/plaats, waar het beste eten is enz.

In het begin deed zij zelf de verschillende opzetjes maken, maar na een tijdje kreeg zij echte aanvragen. De kinderen konden dit niet geloven en zeiden dat ze het zelf was. Tot hun grote verbazing was het echter iemand anders en konden zij aan de slag voor echte mensen.

Wat doet het met de kinderen?
De kinderen mogen zo via Twitter communiceren. Door middel van social media is er heel veel mogelijk. Denk maar aan de mogelijkheid van Twitter. Via Twitter is er de mogelijkheid om met heel de wereld te communiceren. Daarbij is het mogelijk verschillende thema's bij elkaar te stoppen. Als je geïnteresseerd bent in een thema ga je daar automatisch personen bij volgen. Zo blijf je op de hoogte van de dingen die jou boeien.

(Bron: Willemse, R., Wij zijn allemaal Twitterspreeuwen, La Verbe)

Van mezelf kan ik ook herinneren dat ik het leuk vond om zelf dingen te gaan onderzoeken. Daardoor kan ik ook goed in zien dat kinderen het leuk vinden om ditzelfde te gaan doen. En omdat zij in een ander tijdperk opgroeien, is het leuker om gebruik te maken van de pc's.

Wereldwijd
Tessa is zelfs met haar idee in de prijzen gevallen. Bij het EK in Moskou is zij in de prijzen gevallen waardoor zij naar Washington mocht om daar haar idee te presenteren. Helaas werd daar niet de hoogste prijs behaald maar Tessa vond het toch een leuke ervaring. Wat begon als een project in de klas is uiteindelijk wereldwijd gepresenteerd.

Methode afwijking
Met haar project is Tessa van de methode afgeweken. Persoonlijk vind ik dat dit af en toe ook wel moet kunnen. Het is natuurlijk wel zo dat je de kerndoelen van dat schooljaar nastreeft. Anders krijg je van school ook vaak geen GO om dit soort projecten te starten. Maar voor mijzelf denk ik ook wel dat ik dit soort dingen aan durf. Je moet de kinderen de kans gunnen om te werken met nieuwe media. Ze zijn daar al veel verder in dan dat wij denken.

Het is donderdag 24 mei en bijna weekend. Dan staat er zomaar iemand voor de klas die De Tiktegel komt presenteren? De Tiktegel? Ja, De Tiktegel.

Wat is de Tiktegel?
De Tiktegel is een digitaal speelbord. Dit is een bord dat speelt als een soort tablet. Hij heeft de vorm van een A3 formaat en je kunt er spelenderwijs rekenen, taal, verkeer en meer cognitieve leervormen op oefenen. Al deze spellen zijn eenvoudig op de Tiktegel te gebruiken. Bij dit bord zijn verschillende vormpjes te verkrijgen. Met deze speelstukken speel je de spellen. De Tiktegel herkent deze door middel van verschillende elementen in het speelstuk. De kinderen krijgen vragen en zetten deze speelstukken op de goede plek. Ze krijgen via spraak en lampjes een feedback dat ze motiveert om door te blijven spelen. Als iets fout is wordt er niet geroepen: FOUT! Maar: Helaas, probeer het nog eens. Zo blijf je kinderen motiveren om door te blijven spelen.

De tiktegel op verschillende vlakken:
Interactief: zo rijk en veelzijdig als een computer, dus zeer motiverend.
Fysiek:zo laagdrempelig en concreet als tastbaar oefenmateriaal.
Adaptief: past zich aan het kind aan zodat het zelfstandig kan werken.
Sociaal: kinderen kunnen individueel of in groepjes werken.
Gebruiksvriendelijk: steek de stekker in het stopcontact en het werkt.
Degelijk: gemaakt van stevig materiaal, kan tegen een stootje.
Bewezen: diepgaande wetenschappelijke onderbouwing.
(Bron: www.tiktegel.nl)

Wat is het voordeel van de Tiktegel?
De Tiktegel is makkelijk in te zetten bij het zelfstandig werken. De kinderen hebben in het begin een kleine uitleg nodig over de Tiktegel, maar kunnen daarna zelf makkelijk aan de slag. De Tiktegel wijst zichzelf de weg, daardoor is het makkelijk in te zetten bij het zelfstandig werken. Het niveau is ook verschillend, waardoor het niet ééntonig en saai wordt voor de kinderen.

Wat is het nadeel van de Tiktegel?
Het grootste nadeel van de Tiktegel vind ik zelf dat het alleen in te zetten is bij de onderbouw. De spellen en het bord zijn echt op speelse wijze gemaakt. Kinderen van de bovenbouw vinden dat saai en kinderachtig. Zij zijn al meerdere spellen gewend met gamen en vinden dit dus er niet leuk uit zien. Daardoor zullen zij minder geïnteresseerd zijn in de Tiktegel. De kleuters zullen hier vooral baat bij hebben. Zij kunnen zich erg goed uitleven op deze tafel. Het stimuleert ze en ze kunnen er talloze uren mee aan de slag.

Kortom: De Tiktegel is een handig bord, voor de kleuters. Of is het ook makkelijk in te zetten bij de bovenbouw? Laat jezelf spreken!

Wil je met je klas een eigen nieuwsuitzending maken? Wil je het zo professioneel mogelijk maken? De tool Online Teleprompter is daarvoor een handige tool om zelf een autocue te maken. 

Kinderen kunnen hier zelf aan de slag gaan. Eventueel is deze tool handig om te lezen op tijd. Met maximaal 2000 karakters kun je leuke teksten invoegen.

Zelf zou ik deze tool in kunnen zetten. Ik zal hem dan inzetten bij een nieuws uitzending. Bij deze nieuws uitzending zal ik ook echt van te voren met de kinderen filmpjes maken in de school. Het zal dan leuk zijn om elke week met de kinderen een weekjournaal van de school te maken. Persoonlijk zou ik dit dan doen bij een groep 7 of groep 8.

Voordelen bij deze tool is dat het makkelijk te maken is via internet. Tijdens een uitzending en het filmen kun je een laptop onder de camera zetten. Zo lijkt het net of er in de camera gekeken worden.

Nadelen zijn er ook. Er moet een laptop verplaatst worden. En wat eigenlijk de bedoeling bij een nieuwsuitzending maken is het presenteren. Bij presenteren moet je eigenlijk voor de klas de klas in kijken. Wat je doet bij een autocue is niet de klas in kijken. Wat je dan wel kunt doen is eventueel een nieuwsuitzending maken met een groepje. Daarna laat je die op het digibord zien in de klas.

Zelf ben ik dan voorstander van het zelf maken in een groepje. De kinderen gaan dan zelf aan de slag en moeten zelf de nieuwsuitzending maken. Ze leren meer met een camera te werken en de autocue kan goed gebruikt worden. Zo kan de tool goed ingezet worden op een makkelijke manier. 

Op 16 mei gingen wij langs met de Minor KLM bij Kennisnet in Zoetermeer. Kennisnet laat in een ruimte verschillende voorwerpen en tools zien die in te zetten zijn in het onderwijs. 

Na een aantal rondes te hebben bezocht en mee gespeeld is de enige tool waarmee ik wil en kan experimenteren: Sifteo Cubes.

De Sifteo Cubes zijn verschillende blokjes waar een computer in zit. Deze blokjes zijn met elkaar te linken waarbij een heel figuur gemaakt kan worden. Deze Sifteo Cubes zijn makkelijk in te zetten bij verschillende lessen. Zelfstandig werken, Geschiedenis, Aardrijkskunde etc. Ook kunnen er verschillende spellen op gespeeld worden voor je motoriek. Hierbij worden logica spelletjes gespeeld waarbij de blokjes steeds verplaats moeten worden. 

De interactieve blokjes zijn gelinkt aan elkaar en aan een computer. Van een afstand kunnen deze dan aangezet worden. Het is dus ook mogelijk om deze te linken aan een digibord, waardoor deze te zien is op het bord. 

Bron: De verdieping Kennisnet en http://www.onderwijsmaakjesamen.nl/e-colleges/?ecollege=82 

Een zeer handige tool gevonden. MyRebus.
Tik de woorden in op het scherm en de rebus wordt automatisch gemaakt. Soms met wat moeilijke plaatjes, maar toch handig voor ICT gebruik bij kinderen in de bovenbouw!

Hier boven staat een voorbeeld van een rebus. Zoals je ziet kan het soms moeilijk zijn voor kinderen wat de plaatjes betekenen. Misschien is deze tool daarom handig in te zetten bij oudere kinderen.